Woutgeluiden – Autumn Leaves

In de column Woutgeluiden schrijf ik over de wondere wereld van muziek. Dit keer mijmer ik in jazz sferen over ‘Autumn Leaves’.

Het winterseizoen is al ingegaan, een mooie tijd om over vroegere tijden te mijmeren. Tijdens mijn muziekstudie in Rotterdam interesseerde ik me naast klassieke muziek ook voor improvisatie. Men zegt dat de bakermat voor improvisatie ligt bij de blues en later oude stijl jazz tot moderne jazz. Daarom besloot ik om bestuurslid te worden van MJB. (Modern Jazz Breda).

Daardoor leerde ik veel muzikanten kennen uit de jazzscene. In het café Hijgend Hert in Breda werd de standard ‘Autumn Leaves’ uitgevoerd door een jazz-kwartet. Ze speelden het in een vrij snel tempo. We discussieerden naderhand over het geweldige akkoordenschema.

Was het klassiek (barok) of licht? Mijns inziens is de compositie geïnspireerd door een werk van Georg Friedrich Handel. Oorspronkelijk was de melodie onderdeel van het Franse chanson ‘Les feuilles mortes’. Dit werk is gecomponeerd door József Kozma en Jacques Prévert schreef de tekst.

 

De sequens die Kozma schreef in de eerste vier maten van het refrein is – weliswaar in een andere toonsoort – ook terug te vinden in bijvoorbeeld maat 17 tot en met maat 20 van G.F. Handel’s Passacaglia in G klein! ( II ,V, I, IV, V, I ). De vraag is: hoort de lezer dit ook?

Ik vind het zeer aannemelijk dat hij dit werk kende. (Kozma studeerde compositie bij het Budapest Conservatorium). Zo zie je maar weer hier is sprake van een jazz-standard geïnspireerd door klassieke muziek.

Deze oorspronkelijke Franse chanson is een metafoor waarbij het vallen van de bladeren wordt vergeleken met het eindigen van de liefde. Dit lied zou in eerste instantie gezongen worden door Marlène Dietrich, maar zij trok zich later terug. In 1949 maakte de Amerikaanse songwriter Johnny Mercer een Engelse vertaling. De titel van het lied werd: ‘Autumn Leaves’.

De mooiste uitvoering vind ik die van Barbra Streisand die ze dertien jaar geleden heeft opgenomen. Niet alleen zingt ze dit lied prachtig, maar ze heeft ook rekening gehouden met de historie.

Deze opname begint met een stukje van ‘Les feuilles mortes’ met de tekst:

“Et le vent du Nord les emporte
dans la nuit froide de l’oubli
Tu vois, je n’ai pas oublié
la chanson que tu me chantais”

Vervolgens gaat ze door in dezelfde stijl met:

“The falling leaves drift by the window
The autumn leaves are red and gold”

etc.

Beluister ‘Les feuilles mortes’ van Barbara Streisand.

Ter vergelijking (een jazzy uitvoering ): Een opname van Paula Cole.

 

Deze tekst is uitgebracht voor mijn column ‘Woutgeluiden’ op HBNieuws.nl. Ook is het mogelijk om andere updates te lezen van Muziekschool Haagse Beemden.